YANARDAĞ HİKAYESİ

Bir varmış bir yokmuş. 5 yaşında sevimli mi sevimli, konuşkan mı konuşkan Deniz isimli bir öğrenci varmış. Deniz okulunu çok seven bir öğrenciymiş. Arkadaşlarıyla bazı sorunlar yaşasa da keyifli zaman geçirirmiş. Bir gün sınıftaki Ece isimli arkadaşı Deniz’in yere düşen silgisini kendi silgisine benzettiği için yerden almış ve kalem kutusuna koymuş.

Akşam olmuş, herkes okuldan çıkıp evine gitmiş. Deniz akşam eve geldiğinde resim yapmaya karar vermiş ve resim yapmaya başlamış. Resminde beğenmediği bir yeri silmek istemiş. Kalem kutusuna bakmış; ancak silgisini yerinde bulamamış. Silgisini bulamadığı için öfkelenen Deniz, yaptığı resmi yırtıp atmış. Sesleri duyan annesi Deniz’in yanına gelmiş. Deniz, annesiyle konuşmamış. Küsüp duvar kenarına oturmuş. Deniz‘in annesi oğlunun canını sıkan olayı çok merak etmiş. Ne olduğunu kendisiyle paylaşmasını istemiş. Deniz, annesine silgisini yerinde bulamayınca öfkelendiğini ve yaptığı resmi yırtıp attığını anlatmış. Annesi böyle durumların yaşanabileceğini söylemiş. Belki çantandadır, belki de okulda düşürmüşsündür, demiş. Annesi öfkelenmenin normal olduğunu ancak; öfkelenildiği zaman kendine ve eşyalara zarar vermenin doğru bir yol olmadığını anlatmış. Öfkesini doğru bir şekilde yönetmek için, ne tür çözüm yolları bulabileceğini birlikte düşünebileceklerini söylemiş. Annesi öfkelendiği zaman bir liste yapmanın kendisini rahatlattığını anlatmış. Annesi öfkelendiği zaman, nelere öfkelendiğini bir kağıda yazıyormuş. İhtiyacı olduğu zaman dönüp yazdığı listeye bakıyormuş. Bu liste annesinin sakinleşmesine yardım ediyormuş. Deniz’in aklına da öfkelendiği zaman kendini sakinleştirmek için kullanabileceği bir resim gelmiş. Bu resim okulun duvarında bulunan bir yanardağ resmiymiş. Yanardağ da aslında suskunmuş ama patladığı zaman etraftaki her şeyi yakıp yıkıyormuş. Öfkesi geçince yaptıklarından pişmanlık duyuyormuş. Bundan sonra öfkelendiği zaman aklına yanardağ resmi gelecekmiş. Deniz, annesiyle vakit geçirdikten sonra resim yapmaya tekrar başlamış. Sabah olmuş ve Deniz kahvaltısını yapmış. Okul zamanı gelince de annesiyle birlikte okula gitmiş. Deniz, okuluna girince yanardağ resminin yanına gelmiş. Resme biraz daha dikkatli bakmış ve ne kadar güzel bir resim olduğuna karar vermiş. Deniz sınıfına girmiş, sandalyesine oturmuş. Arkadaşı Ece yanına gelmiş. ‘Deniz çok özür dilerim, dün yerde silgi bulunca kendimin sandım ve alıp kalem kutuma koydum. Akşam eve gidince benim olmadığını fark ettim.’ demiş. Bunu duyan Deniz, gülümsemiş ve aklına yanardağ resmi gelmiş. Gülümserken arkadaşı Ece’ye; önemli değil arkadaşım, teşekkür ederim demiş.

Değerlendirme soruları:

1.       Deniz gibi öfkeni bir şeye benzetmeyi denesen neye benzetirdin?

2.       Öfkeni nasıl ifade edersin?

3.       Öfke patlaması zamanın belli midir?

4.       Sakinleşmek için neler yaparsın?

Değerlendirilmesi:  öfke kontrolü için kullanılabilecek teknikler nefes kontrolü, ortamdan uzaklaşma, 10'a kadar sayma vb. üzerine konuşmalar yapılabilir.